"jesteśmy częścią żołnierskiej wspólnoty, która swój los na zawsze związała z losem Ojczyzny"
Czas szybko mija. Obchodzimy w tym roku kolejną rocznicę powstania Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych, który od V Krajowego Zjazdu zmienił nazwę na Związek Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego.
Jakie były minione lata?
Przełomowe lata 1980/81 stanowiły szczególny okres w powojennej historii naszego kraju. Ożywienie społeczno-polityczne tamtych lat nie ominęło również środowiska byłych żołnierzy zawodowych. Dostrzegano potrzebę integracji środowiska emerytów i rencistów wojskowych poprzez utworzenie organizacji o zasięgu ogólnokrajowym, a więc mającą większą siłę przebicia w zbiorowisku politycznych i społecznych zawirowań. Konieczność jej powołania wynikała nie tylko z pobudek politycznych, lecz nade wszystko z potrzeby obrony interesów socjalno-bytowych środowiska emerytów i rencistów wojskowych. Coraz więcej przybywało byłych żołnierzy zawodowych w podeszłym wieku, a także osób samotnych bez opieki i obłożnie chorych. Emerytury i renty z każdym rokiem stawały się coraz mniejsze. Wiązały się z tym zadania, które Związek musiał podjąć i czyni to w sposób zorganizowany do dzisiaj. Dojrzała więc sytuacja do podejmowania decyzji środowiskowych. Na przełomie lat 1980/81 powstaje grupa inicjatywna w Warszawie, która po otrzymaniu wstępnej zgody Ministerstwa Obrony Narodowej opracowała projekt Statutu i rozesłała go do poszczególnych garnizonów wojskowych. Na czele Prezydium Krajowego Komitetu Założycielskiego Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych stanął płk w st. spocz. dr Roman LEŚ. Pierwszego kwietnia 1981 roku Premier podpisał rozporządzenie uznające Związek Byłych Żołnierzy Zawodowych za stowarzyszenie wyższej użyteczności publicznej. 12 czerwca 1981 roku zostało podpisane porozumienie z Ministerstwem Obrony Narodowej, a w dniach 13-14 czerwca 1981 roku w Warszawie odbył się I Założycielski Krajowy Zjazd, który uchwalił statut i program działania Związku. Na zjeździe tym województwo opolskie reprezentowali: płk rez. Jan Chłodnicki i mjr rez. Czesław Gęsikowski. Powstały Związek obejmował swoim zasięgiem cały kraj. Skupiał w swoich szeregach żołnierzy zawodowych Wojska Polskiego wszystkich stopni, którzy po zakończeniu służby czynnej zostali przeniesieni do rezerwy lub w stan spoczynku. Czas szybko mija. Obchodzimy w tym roku kolejną rocznicę powstania Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych, który od V Krajowego Zjazdu zmienił nazwę na Związek Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego.
W I Krajowym Zjeździe ZBŻZ uczestniczył gen.armii Wojciech JARUZELSKI, który w swoim wystąpieniu wysoko ocenił samą inicjatywę powołania Związku jak i przyjęte kierunki działania. Od samego początku swego powstania Związek przez kolejne lata swego istnienia, był wiarygodnym rzecznikiem naszego środowiska, koncentrując w swojej działalności uwagę na sprawach socjalno-bytowych zwalnianych żołnierzy zawodowych i ich rodzin oraz obrony godności i honoru żołnierza polskiego. W minionych latach Związek potrafił dostosować się ideowo i organizacyjnie do nowej sytuacji polityczno-społecznej oraz prawnej, jaka zaistniała po transformacji ustrojowej w 1989 roku. Zdołał programowo wpisać się w nowe uwarunkowania społeczne. Dowodzi to o dużym potencjale intelektualnym i organizacyjnym środowiska byłych żołnierzy zawodowych. Przyjęte przez Związek zasady programowo-statutowe polegają na:
- ścisłej więzi z Wojskiem Polskim;
- neutralności partyjnej i tolerancji światopoglądowej.
Okazały się one trafnym wyborem programowo-statutowym dla egzystencji naszego żołnierskiego stowarzyszenia w nowych warunkach społeczno-ustrojowych państwa. Przyjęte zasady programowo-statutowe dobrze służą nam zarówno pod względem ideowym jak i etycznym. Lata 1981 – 1989 to okres jasno określonych celów i zadań. To dążenie do uznania naszego Związku przez zmieniające się władze polityczne oraz zmierzanie do utrzymania znaczącej pozycji w społeczeństwie i w Wojsku Polskim.
Kolejne lata 1989-1991 to okres przejściowego kryzysu. Charakteryzował się on negatywnym stosunkiem ówczesnych władz politycznych do naszego Związku. Z mundurem rozstawało się coraz więcej żołnierzy zawodowych, lecz do ZBŻZ wstępowali nieliczni. Związek (przede wszystkim Koła) przetrwał te trudne lata wyłącznie dzięki najaktywniejszym członkom Kół, Zarządów Wojewódzkich oraz Zarządu Głównego, którzy rozumieli cel działalności związkowej.
Lata 1992-2005 to okres, kiedy Związek odnalazł swoje miejsce w nowych uwarunkowaniach społeczno-politycznych oraz ponowił współpracę z władzami państwowymi. Do głównych zadań, przed którymi stoi Związek, należy zaliczyć: integrację większości emerytów i rencistów wojskowych oraz ich rodzin w walce o właściwe warunki socjalno-bytowe,
zdobycie prestiżu oraz odpowiedniej pozycji w skali kraju. Ważnym wydarzeniem w działalności Związku (Zarządu Głównego) była działalność jego przedstawicieli w Przedstawicielstwie Stowarzyszeń i w Komitecie Organizacyjnym przy tworzeniu Federacji. Istniejąca duża różnorodność pod względem reprezentowanego środowiska, liczebność członków i form stowarzyszeń wchodzących w skład Komitetu Organizacyjnego była podstawą do wyłonienia jednego reprezentatywnego stowarzyszenia wszystkich polskich rezerwistów i weteranów wojskowych. Dlatego uznano za najwłaściwsze powołanie Federacji, której podstawowym zadaniem jest koordynowanie merytorycznej działalności tworzących ją stowarzyszeń i reprezentowanie ich w Międzysojuszniczej Konfederacji Oficerów Rezerwy (CIOR) działającej przy NATO.
W Polsce takim reprezentantem jest Federacja Stowarzyszeń Rezerwistów i Weteranów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, która na Kongresie Letnim CIOR, jaki odbył się w Grecji w sierpniu 1999 roku, uzyskała statut członka rzeczywistego i prawo do reprezentowania stowarzyszeń oraz związków rezerwistów naszego kraju w CIOR.
Związek Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego ugruntował się organizacyjnie, ukształtował czytelną linię postępowania i uzyskał znaczącą pozycję zarówno w środowisku byłych żołnierzy zawodowych jak i wśród młodszych kolegów w służbie. Związek Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego na przestrzeni mijających 40 lat zachował swą godność i społeczny szacunek, konsekwentnie przestrzegał zasad działalności związkowej, utrzymywał i utrzymuje ścisłą więź z Wojskiem Polskim, zawsze zachowuje neutralność partyjną i polityczną, przestrzega zasad tolerancji światopoglądowej, propaguje konieczność umacniania zdolności obronnych Ojczyzny. Mimo, że ZBŻZiORWP skupia około 25% emerytów i rencistów wojskowych, to swoją działalnością obejmuje całe środowisko wojskowe. Rangę Związku określają działania w obronie emerytów i rencistów wojskowych, skierowane do najwyższych władz RP tj. Sejmu, Senatu, Prezydenta, Premiera, MON-u oraz Rzecznika Praw Obywatelskich. Obecnie Prezesem Zarządu Głównego Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego jest płk Marek Bielec
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
W opracowaniu wykorzystano dostępne materiały ZG ZBŻZiORWP